صید (قرآن)از عناوین و موضوعات مطرح شده در آیات قرآن، «صید» است. ۱ - معنی صیدصيد، مصدر «صاد» عبارت است از گرفتن چيزى (حيوانى) كه اهلى نيست، و در شرع، عبارت است از گرفتن حيوانات غير اهلى و وحشى كه حلال باشد و ملك كسى نباشد، و گاهى به حيوان شكار شده صيد اطلاق مى‌شود. در اين عنوان معناى شرعى آن مقصود است و آیاتی معرفی می‌شوند که در آن‌ها از واژه «صيد» و جملات «و ما أكل السّبع» و «و ما علّمتم من الجوارح ...» استفاده شده است. ۲ - عناوین مرتبطاحکام صید (قرآن)، استفاده از صید حرام (قرآن)، امتحان با صید (قرآن)، بسمله در صید (قرآن)، پرسش از حکم صید (قرآن)، تقوا در صید (قرآن)، دسترسی به صید (قرآن)، صید تفریحی (قرآن)، صید حیوانات شکاری (قرآن)، صید خشکی (قرآن)، صید در احرام (قرآن)، صید در حرم (قرآن)، صید دریایی (قرآن)، صید سگ شکاری (قرآن)، صید ماهی (قرآن). ۳ - پانویس
۴ - منبعمرکز فرهنگ ومعارف قرآن، فرهنگ قرآن، ج۱۸، ص۴۶۸، برگرفته از مقاله «صید». رده‌های این صفحه : صید | موضوعات قرآنی
|